Ik dacht ooit dat ik eigenlijk heel groot was. Maar ik zag alleen mijzelf. En niet mijzelf in verhouding tot de anderen.
De anderen.. Wat kan ik daar nu nog over zeggen. Nu de regen in mijn gezicht waait en mijn tranen al lang niet meer te onderscheiden zijn van de koude druppels.
De spelletjes kan ik niet meer spelen,
de regels ben ik kwijt.
Met een half kaartspel kan ik niet delen.
Waarschijnlijk zijn het de spelers die ik mijd.
Tot in den eeuwigheid.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten