Ik schreeuw tegen mijn tranen dat ze moeten stoppen. En vallende blaadjes buiten mijn raam kijken me aan. En ik wil me voelen zoals zij. Ik wil me laten vallen en me geen zorgen hoeven maken over de landing. Ik wil samen met 100 anderen. Ik wil jouw lippen en de kussen die er hadden kunnen zijn. Ik wil oude winter liedjes zingen. Omdat ik je mis, zelfs als je bij me bent.
En ik wil dat je me eindelijk eens in je armen neemt. Gewoon omdat dat leuk is.
Maar ik vind jou stom en je bent een eikel. En daarom ben ik zo godsgruwelijk verliefd op je.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten