Familie bijster.

Mogen wij
als foto's
en als film?
Dat wij dan
staan
zonder jassen
in ons eigen
familieportret.
Met een vader
en een moeder.
Al heel lang bij elkaar.

En dat ik dan
begin.
Voor een altaar
in een pak.
En zij in
jurk.
Ja.
Jullie trots.

Met twee ouders
en een kind
als
twee ogen
en een mond.
Onlosmakelijk
verbonden.

Dromen die vervliegen maar dan toch uitkomen.

Zodra ik de deur zou sluiten zou ik een punt zetten achter alles wat ik die dag gedaan had. En nog nooit  kwam een punt zo onverwacht als toen. Want de zin bleek nog lang niet af,