Graceland.

Zodra ik de eerste stappen zet over de drempel van mijn voordeur. En de straat verlaat met slechts de zegen van mijn dobbelsteen. Schrijf ik in de trein mijn eerste brief naar Australië.
Ik heb al zoveel brieven in jouw naam verspild. Zo vaak gezegd met jou te willen gaan naar waar geen kranten komen.
En de verstrijkende tijd wachtend voor mijn brievenbus. Dikwijls gevuld met smart doch wederom gevolgd door de agonie.

Zoals de as brandt in een verlaten asbak.