Want jij zei goedemorgen.

Vroeger was ik jonger dan vandaag. En de dagen zijn nu langer.

Grijs, moe en gemeen kijk ik je aan. Het is nog vroeg. Je lacht. Goedemorgen.

Sorry. Verlichting.

Een adem, een zucht. Een grap, een klucht.
Een lip, een mond. Een blik was ongezond.
Tot over een uur.

Ik moet niet meer.

Het wordt hoe langer hoe trager. En ook donker.

Ik ben weg als jij mij ziet.

Vol canvas of leeg vel papier.

Ik kan dansen met woorden. Ik steel van de liefde en eet van de passie. Ik kan lopen tot de maan en glijden tot de Noordzee. Omdat ik niet denk wie jij bent. Ik niet ben wie jij denkt en jij niet zoals ik denk dat jij denkt dat ik ben. Zo luister ik met wind en draai ik met molens. Zo kan ik springen met landen en landen met zachten. Omdat ik kan kijken met kleuren. Kijken met kleuren en zingen met letters. Ik schrijf wolken in het licht en geluk in mijn hart. Raadsels in mijn hoofd en woorden op mijn lippen. Zo draai ik en draai ik. Tot ik ben wie jij denkt. En ik denk wie jij bent. Tot ik val voor een bepaalde tijd. Tot ik bij beer en zij bij mij. Omdat ik van haar en zij van mij.