Ik zal een moment beschrijven
Van intens geluk.
Althans,
Voor mijn ouders.
Ik kom onder zijn jas vandaan
En banjer door de stralende zon
Met mijn tasje over mijn schouder
Op een dag in september
Zo’n warme
Met een licht jasje
Maar draai ik mij om en ren terug
Mijn armen klamp ik om jouw heupen
Snikkend verlies ik mijn hoofd in jouw trui
En met mijn hoofd tegen jouw buik
Vraag ik of ik dan toch niet misschien
En jij tilt me op
Ik voel mij een vogel
In een moment van intens welbevinden
Vlieg ik door de lucht
Want jij bent gaan lopen
En ik heb de krokodillentranen
Verruild voor een volkomen glimlach
Tot het moment dat de rapen gaar waren
Jij loopt richting de deur
En van schrik slaakt een heftig stemgeluid
Gillend en spartelend als een vis op het droge
Jij zult mij niet achter die deur krijgen
Mijn kleine handjes knijpen in jouw vingers
Ik wil niet
En ik kan nog niet zonder jou
Eenmaal binnen en weer op de grond
Klim ik
Rood van verdriet
En nat van verse tranen
Naar de
In mijn ogen verkeerde kant van
Het raamkozijn
Sla ik op het raam
Maar jij loopt weg
Jij durft in één keer
Alleen
Tot bij de auto’s
Steeds verder
Tot ik jou niet meer zie
Hulpeloos kijk ik achter me
Een ruimte boordevol stomverbaasde ogen
Waar iedereen naar mij kijkt
Ik buig mijn hoofd
En nog na trillend
Haal ik schokkend adem
En hang ik mijn tasje aan een haakje
Met mijn naam erboven
De hitte in mijn lichaam
Maakt plaats voor een kille rust
Als jij aan het eind van de dag
Uit de verte vandaan kwam
Zomaar
Ineens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten