Ik ben een vogel nu.

Nu over mijn grote teen die onder de laken uitstak. Mijn pas gewassen haren nog nat in mijn nek. Niets over het zout op de wangen. Enkel de dons in mijn laken. Wellicht nog iets over hij die de kamer in komt lopen. Zodra het licht uit is en het bed lang niet meer zo koud, droom ik weg. Hij geeft mij nog een kus. Houdt mij heel de nacht vast.