Of de verhalen van hij die schrijft tot er geen woorden meer zijn
zondag 26 juni 2011
Mijn zwalkende bestaan en ik.
Jouw lippen kussen mij dronken. Zo dronken dat ik enkel wil. Tot het veel is. Dan draai ik, zie niets meer scherp. Alles draait om mij. En ik eindig de volgende dag in een bed met een krakende kater.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten