Obscure tragedies.

In de donkerte voel ik mij vrij. Dan kan ik iets. Voel ik meer. Terwijl aandachtige ogen oordelen, zien de mijne alleen kleine stralen licht die het mooier maken dan het is. En zodra ik het onvervalste licht weer inloop steek ik een sigaret op en laat ik achter wat ik kan voelen. Het geaffecteerde heeft mijn affectie. Mijn voorkeur.